Küçük Perns:Antonie de Saint-Exupery,Önce

Küçüklere Sonrada Büyüklere

Günaydın’ dedi küçük prens.Günaydın dedi satıcı, insanlann susuzluğunu gidermek üzere hazırlanmış tabletler satardı. Haftada bir tez bu tabtelerden aldınızmı mı, o hafta hiç susamazdınız. Peki bunları niçin satıyorsunuz?

–  Çünkü bu, insanlara çek vakit kazandırıyor. Uzmanlar bunun araştırmasını yaptılar. Haftada tam elll üç dakika kazanıyorsun.

–  Peki bu elli üç dakidada ne yapıyorlar?

–  Canları ne isterse…

–  Eğer elli üç dakikam olsaydı, dedi küçük prens, bir su pınarına doğru ağr ağır yürürdüm.

İlk defa on bir sene önce okudum Küçük Perns okuduğum ilk gerçek kitap. Ama o zaman ne düşündüm, beğenim mi, neler şimdi pek hatırlamıyorum Okumayı yeni öğrenmerin hevesiyle okuduğun diğer kitapların arasında kaybolmuş olmalı bu da sonraki, seneler yazarın bu kitabına bakarken buldum kanebri Çok çekici güründü gözüme, tekrar okudum o kadar sade ve hoş bir dile o kadar az cümle kurarak o kadar güzel şeyler anlatmış ki Fransız yazar Antonie de Saint-Exupery çok kıskandım kıskancımdır biraz evet yani bu kitabı ben yazmış olmayı çok isterdim.

Sonra gerçek anlamıyla başucu kitabım oldu benim Küçük Prens. Canım sıkkın olduğu za­manlarda ya da biraz unutulmaya yüz tuttuğunda alırım hemen elime. En başından okumam bazen, herhangi bir sayfasını açarım, bulmaca gibi her seferinde çözmeye çalışınım yeniden Aşk, terk edilmek, bağlanmak, ayrılık, korku, ölüm… Bunlann hepsinin tanımını bulurum bu kitapta. Sanki başka kitap okumamışım gibi birini tanıyıp sevince bunu duymak isterim hemen, sanki benim için ölcülmüş biçilmiş hazırlanmış gibi, merak ederim yine aynı şeyleri düşünecek miyim diye. Tıpkı yazarın birini tarayıp hoşlannıca ona çizdiği ilk karekter gösterilesi gibi.

Kendimi şanslı hissediyorum; çünkü bu kitabı henüz tam bir yetişkin almadan okuyup, anladığım için. Küçük Prensin yedi gezegenin herbirinde tanıştığı adamlara benzememişken. Yetişkinler tuhaf davranıyor bazen. Ben büyümeyeceğim, hep çocuk kalacağım,işim gücüm rakamlar olmayacak, doğruyu yanlızca yüreğimle görebleceğimi,

Her gece bakıyorum artık gökyüzüne, her gece başka bir yıldız göz kırpıyor bana. Her seferinde buldum B-612 yi diyorum; ama her gece bir başkası daha çok parlıyor gözüme, emin olamıyorum. Ama önemi yok bunun, gülümsüyo­rum ya ben bu sayede, o zaman başarıyı yakalamış oluyorum işte.

Ve hafızama kazıdım bu resmi, eğer bir gün yolum Afrika’ya düşerse ve Sahra Çölünden geçecek olursam çok dikkatli bakacağım, bileceğim ki Küçük Prens oralarda bir yerlerde olabilir. Ona soracağım çok şey var cevabını alamayacağımı bilsem de… Hala merak ediyorum koyun çiçeği yedi mi, yemedi mi?

Almak isterseniz siz de Küçük Prensi, kitapçılarda çocuk kitaplarnın arasında bulabilrsiniz. Çocuklara aittir, çocuklara layıktır. Çünkü, yetişkinler anlamayabilir, bazı şeyleri anlamalan için çocukların açıklamalarına ihtiyaçlan vardır…